تجهیزات پسیو شبکه
تجهیزات پسیو شبکه، به مجموعهای از تجهیزات شبکه گفته میشود که قابلیت پردازش دادهها را ندارند و در واقع هدف آنها پشتیبانی از انتقال دادهها و ایجاد ارتباط بین دستگاههای شبکه است. این تجهیزات معمولاً شامل اجزای سختافزاری ساده، مانند کابلهای شبکه، هابها، سوئیچهای لایه دوم و سوئیچهای لایه سهمیباشند.
هابها (Hub) یکی از تجهیزات پسیو شبکه هستند که به منظور تقویت سیگنال دادهها و توزیع آنها بین دستگاههای شبکه استفاده میشوند. هابها به صورت یکپارچه عمل کرده و دادهها را به همه دستگاههای متصل به خود ارسال میکنند. این تجهیزات به دلیل اینکه در هنگام انتقال دادهها تداخلهای بسیاری ایجاد میکنند، به طور گسترده از استفاده خارج شدهاند.
سوییچهای لایه دوم (Layer 2 Switch)
نیز از دیگر تجهیزات پسیو شبکه هستند که برای اتصال دستگاههای شبکه به یکدیگر و توزیع دادهها استفاده میشوند. این تجهیزات دادهها را بر اساس آدرس فیزیکی (MAC Address) دستگاهها توزیع میکنند و به کاهش تداخلها و افزایش سرعت ارتباطات در شبکه کمک میکنند.
سوییچهای لایه سه (Layer 3 Switch)
نیز همانند سوییچهای لایه دوم عمل میکنند، با این تفاوت که قابلیت پردازش دادهها بیشتری دارند و قادر به انجام عملیاتهای پیچیدهتری هستند. این تجهیزات به طور خاص برای توزیع دادهها بر اساس آدرس IP و انجام عملیاتهای مربوط به طرحبندی شبکه (Routing) استفاده میشوند.
در کل، تجهیزات پسیو شبکه از تجهیزات ساده و کم پیچیده تری نسبت به تجهیزات فعال شبکه (مانند روترها و فایروالها) تشکیل شدهاند و برای ایجاد ارتباطات ساده و شبکههای کوچک به کار میروند.
تجهیزات پسیو شبکه علاوه بر تجهیزاتی که در پاسخ قبلی ذکر شد، شامل تجهیزات دیگری نیز میشوند.
بهعنوان مثال:
1. پچ پنل (Patch Panel):
این تجهیزات برای اتصال کابلهای شبکه به یکدیگر و به دستگاههای شبکه بهکار میروند. پچ پنلها بهصورت یک راه ارتباطی مرکزی بین دستگاههای شبکه و کابلهای شبکه عمل میکنند.
2. کابلهای شبکه:
این تجهیزات برای انتقال دادهها بین دستگاههای شبکه بهکار میروند. کابلهای شبکه بهعنوان واسط ارتباطی بین دستگاههای شبکه عمل میکنند و میتوانند به صورت مسی، فیبرنوری، کواکسیال و … باشند.
3. تقویت کننده سیگنال:
این تجهیزات برای تقویت سیگنالهای دادهای در طول مسافتهای طولانی بین دستگاههای شبکه استفاده میشوند. تقویت کننده سیگنالها بهعنوان تجهیزات پسیو شبکه شناخته میشوند چرا که آنها بهجز تقویت کردن سیگنال، قابلیت پردازش دادهها را ندارند.
تجهیزات پسیو شبکه به دلیل عدم قابلیت پردازش دادهها، بهطور کلی با سرعت پایینتری نسبت به تجهیزات فعال شبکه عمل میکنند. با این حال، استفاده از تجهیزات پسیو شبکه همچنان برای شبکههای کوچک و محیطهایی با ترافیک کم مناسب است. علاوه بر این، تجهیزات پسیو شبکه بهصورت کلی قیمت کمتری نسبت به تجهیزات فعال شبکه دارند و بهعنوان یک راه حل اقتصادی برای شبکههای کوچک و ساده محسوب میشوند.
تجهیزات پسیو شبکه برای اتصال دستگاههای شبکه به یکدیگر و انتقال دادهها در شبکه بهکار میروند. از تجهیزات پسیو شبکه به دلیل کمتر بودن پیچیدگی و کارایی بالاتر در شبکههای کوچک و متوسط استفاده میشود و در شبکههای بزرگتر، تجهیزات فعال شبکه مانند روترها و سوئیچهای لایه سوم بهکار میروند.
در زیر تجهیزات پسیو شبکه را بهطور کامل بررسی خواهیم کرد:
1. هاب (Hub):
یک تجهیز پسیو شبکه است که برای اتصال دستگاههای شبکه به یکدیگر و توزیع دادهها بهکار میروند. هابها دادهها را بهصورت بدون توجه به مقصد و به همه دستگاههای متصل به خود ارسال میکنند. بهدلیل عدم قابلیت پردازش دادهها، هابها باعث تداخل در شبکه میشوند و از روشهای قدیمی شبکهسازی هستند.
2. سوییچ (Switch):
نیز یک تجهیز پسیو شبکه است که برای اتصال دستگاههای شبکه به یکدیگر و توزیع دادهها بهکار میروند. با اینحال، سوییچها دادهها را بر اساس آدرس فیزیکی (MAC Address) دستگاهها توزیع میکنند و به کاهش تداخلها و افزایش سرعت ارتباطات در شبکه کمک میکنند.
3. مودم (Modem):
یک تجهیز پسیو شبکه است که برای اتصال دستگاههای شبکه به اینترنت و ارتباط با پروتکلهای مختلف شبکه بهکار میروند. مودمها دادههای دیجیتالی را به سیگنالهای آنالوگ تبدیل میکنند و برعکس.
4. پچ پنل (Patch Panel):
یک تجهیز پسیو شبکه است که برای اتصال کابلهای شبکه به دستگاههای شبکه بهکار میروند. پچ پنلها بهصورت یک راه ارتباطی مرکزی بین دستگاههای شبکه و کابلهای شبکه عمل میکنند.
5. کابلهای شبکه:
برای انتقال دادهها بین دستگاههای شبکه بهکارمیروند. کابلهای شبکه بهعنوان واسط ارتباطی بین دستگاههای شبکه عمل میکنند و میتوانند به صورت مسی، فیبرنوری، کواکسیال و … باشند.
6. تقویت کننده سیگنال:
یک تجهیز پسیو شبکه است که برای تقویت سیگنالهای دادهای در طول مسافتهای طولانی بین دستگاههای شبکه بهکار میروند. این تجهیزات بهعنوان تجهیزات پسیو شبکه شناخته میشوند چرا که آنها بهجز تقویت کردن سیگنال، قابلیت پردازش دادهها را ندارند.
در کل، تجهیزات پسیو شبکه بهدلیل عدم قابلیت پردازش دادهها، با سرعت کمتری نسبت به تجهیزات فعال شبکه عمل میکنند. با این حال، استفاده از تجهیزات پسیو شبکه همچنان برای شبکههای کوچک و محیطهایی با ترافیک کم مناسب است. علاوه بر این، تجهیزات پسیو شبکه بهصورت کلی قیمت کمتری نسبت به تجهیزات فعال شبکه دارند و بهعنوان یک راه حل اقتصادی برای شبکههای کوچک و ساده محسوب میشوند.
مقدمه به تجهیزات پسیو شبکه
، ابزارها و دستگاههایی هستند که در یک شبکهی ارتباطی برای انتقال دادهها و ایجاد اتصالات فیزیکی بهکار میروند. این تجهیزات تفاوت اساسی با تجهیزات فعال شبکه دارند که قابلیت پردازش و تصمیمگیری دارند. تجهیزات پسیو تنها توانایی انتقال دادهها را دارند و اغلب بدون نیاز به تغذیه جداگانه عمل میکنند.
انواع تجهیزات پسیو شبکه:
1. کابلها و کانکتورها:
برای انتقال دادهها از یک دستگاه به دستگاه دیگر و کانکتورها برای اتصال کابلها به دستگاهها استفاده میشوند. انواع مختلفی از کابلها و کانکتورها وجود دارد که به تناسب نیازهای شبکه انتخاب میشوند.
2. پچ پنل (Patch Panel):
این دستگاه به عنوان یک نقطه مرکزی برای اتصال کابلهای شبکه به یکدیگر و به تجهیزات شبکه بهکار میرود. پچ پنلها کابلهای مختلف را به صورت ساختارمند مدیریت میکنند و اتصالها را بهبود میبخشند.
3. کابینتها و رکها (Racks):
این وسایل برای نصب و نگهداری تجهیزات شبکه از قبیل روترها، سوئیچها، سرورها و غیره بهکار میروند. آنها به عنوان یک محیط فیزیکی برای تجهیزات فعال شبکه عمل میکنند.
4. آمپرهای تقویت کننده (Amplifiers):
در شبکههای با مسافت طولانی، از آمپرهای تقویت کننده برای افزایش قدرت سیگنال و جبران افت انرژی در طول کابلها استفاده میشود.
5. تقسیمکنندهها (Splitters) و ترککنندهها (Dividers):
این تجهیزات برای تقسیم یا ترک دادههای شبکه به چندین دستگاه مختلف استفاده میشوند.
**نتیجهگیری:**
تجهیزات پسیو شبکه یک نقش اساسی در ایجاد و حفظ اتصالات فیزیکی و انتقال دادهها در یک شبکه دارند. انتخاب و مدیریت صحیح این تجهیزات میتواند به بهبود عملکرد و اطمینان از عملکرد مطلوب شبکه کمک کند.
6. **کابلها و کانکتورها:**
کابلهای تخت (UTP):
این نوع کابلها برای انتقال دادهها در شبکههای اترنت به کار میروند. آنها دارای چندین رشتهی زوجکشی هستند که هر کدام برای انتقال دادهها به دو طرف مختلف استفاده میشود.
فیبر نوری:
این نوع کابلها از نور برای انتقال دادهها استفاده میکنند. فیبر نوری به دلیل پهنای باند بالا و مقاومت در برابر تداخلهای الکترومغناطیسی برای انتقال دادههای با سرعت بالا بسیار مناسب هستند.
کانکتورها و جکها:
این دستگاهها برای اتصال کابلها به تجهیزات مختلف مانند سوئیچها، روترها و دستگاههای دیگر بهکار میروند. انواع مختلفی از کانکتورها وجود دارد، از جمله RJ-45 که برای اتصال کابلهای اترنت استفاده میشود.
7. **پچ پنل (Patch Panel):**
– معمولاً در رکها نصب میشوند و اتصال کابلهای مختلف شبکه را بهطور ساختارمند مدیریت میکنند. این تجهیزات به راحتی امکان تغییرات و اصلاحات در اتصالات را فراهم میکنند.
8. **کابینتها و رکها (Racks):**
– مکانهای مناسب برای نصب تجهیزات فعال و پسیو شبکه هستند. آنها علاوه بر ارتباط بین تجهیزات، ایمنی و تهویهطبیعی مناسب را نیز به تجهیزات فراهم میکنند.
9. **آمپرهای تقویت کننده (Amplifiers):**
– به کمک افزایش قدرت سیگنال دادهها در طول کابلها کمک میکنند. این تقویت کنندهها بهبود کیفیت و برد دادهها را افزایش میدهند.
10. **تقسیمکنندهها (Splitters) و ترککنندهها (Dividers):**
– برای تقسیم دادههای شبکه به چندین دستگاه مختلف استفاده میشوند، مثلاً در شبکههای اپتیکال فیبر.
– ترککنندهها نیز دادهها را بین چندین مسیر تقسیم میکنند و برای شبکههای مخابراتی استفاده میشوند.
این توضیحات برخی از تجهیزات پسیو شبکه را پوشش داد. تجهیزات پسیو شبکه به عنوان اجزای اساسی و پایهای در ایجاد یک شبکه موثر و پایدار بسیار مهم هستند و انتخاب صحیح آنها میتواند به بهبود عملکرد کلی شبکه کمک کند.